ілюміна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Круглае акно ў борце самалёта, касмічнага карабля або судна, якое герметычна закрываецца.

Глядзець праз і.

|| прым. ілюміна́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

holownik

м. буксір; буксірнае судна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ліхтэр ’невялікае судна’ (ТСБМ). Да ліхтан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брандва́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

1. Вартавое судна на рэйдзе або ў порце для назірання за выкананнем устаноўленых правіл руху караблёў, шлюпак і пад.

2. Дапаможнае судна землечарпальнага каравана.

[Гал. brandwacht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Невялікае маторнае судна; маторны бот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакетбо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Уст. Марское паштова-пасажырскае судна.

[Англ. packet-boot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадарэ́з, ‑а, м.

Край насавой часткі судна, які рассякае ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караве́ла, ‑ы, ж.

Старадаўняе чатырохабо трохмачтавае судна ў краінах Сяродземнамор’я.

[Іт. caravella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карса́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карсара. Карсарскае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Нахіляць набок (судна, самалёт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)