адгаво́р, ‑у, м.

1. звычайна мн. (адгаво́ры, ‑аў). Угаворы, парада не рабіць чаго‑н. [Міша:] — Пасылалі б мяне туды [на будоўлю], дык я ні адной хвіліны не раздумваў бы і ніякіх адгавораў не слухаў. Хадкевіч.

2. Словы, з дапамогай якіх адмаўляюцца што‑н. сказаць або зрабіць; адгаворка. Успамінаюцца словы: «Было і страшна, было і весела..» Гэта, Арцём, гучала ў цябе.. ну, проста як адгавор. Брыль. // Словы для апраўдання. На ўсе прычыны адгаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tkliwy

tkliw|y

чуллівы;

~e słowa — чуллівыя словы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapożyczony

zapożyczon|y

запазычаны;

wyrazy ~е — запазычаныя словы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АМАФО́НЫ

[ад гама... + ...фон(ы)],

словы, аднолькавыя паводле гучання, але розныя па напісанні і значэнні. Параўн.: «грыб — грып», «род — рот», «везці — весці», «код — кот». Амафанія — звычайна вынік супадзення ў гучанні асобных формаў слова.

т. 1, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКТЫ́ЎНАЯ ЛЕ́КСІКА,

частка слоўнікавага складу сучаснай мовы, якая свабодна ўжываецца ў штодзённых зносінах ва ўсіх сферах грамадскага жыцця. Проціпастаўляецца пасіўнай лексіцы. Актыўная лексіка ўключае агульнаўжывальныя словы і тэрміны, прафесіяналізмы, эмацыянальна-экспрэсіўную лексіку і інш. Па-за межамі яе знаходзяцца архаізмы і неалагізмы. У працэсе развіцця грамадства і мовы словы могуць пераходзіць з актыўнай лексікі ў пасіўную і наадварот. Ад актыўнай лексікі мовы неабходна адрозніваць актыўную лексіку асобнага носьбіта мовы, якая залежыць ад яго прафесіі, адукацыі і інш.

П.П.Шуба.

т. 1, с. 214

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэплікава́ць

(лац. replicare = паварочваць назад, адбіваць)

выступаць з рэплікамі, даваць кароткія заўвагі на словы субяседніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

знамяна́льны

1. (важны) wíchtig, bedéutend, dénkwürdig; bedéutungsvoll (шматзначны);

2. лінгв. áutosemantisch;

знамяна́льныя сло́вы áutosemantische Wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

backtrack [ˈbæktræk] v.

1. вярта́цца наза́д, варо́чацца

2. адмаўля́цца ад сваі́х слоў; браць свае́ сло́вы наза́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mangle [ˈmæŋgl] v.

1. сячы́, рубі́ць, рэ́заць, лама́ць (на маленькія кавалкі)

2. каве́ркаць (словы); скажа́ць (інфармацыю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rhyme​2 [raɪm] v.

1. (with) рыфмава́ць; рыфмава́цца;

rhyme words рыфмава́ць сло́вы

2. склада́ць рыфмава́ныя ве́ршы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)