траі́ць, траю́, тро́іш, тро́іць; тро́ены; незак., што.

1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

Т. бервяно.

2. Злучаць тры часткі разам.

Т. ніткі.

3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

Т. з ружжа.

|| наз. трае́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агу́лам прысл разм

1. (усе разам) zusámmen; wáhllos, únterschiedslos;

2. (оптам, цалкам) in Bausch und Bógen, alles zusámmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кіпрэ́гель, ‑я, м.

Геадэзічны вугламерны інструмент, які прымяняецца разам з мензулай для тапаграфічных здымкаў па мясцовасці.

[Ням. Kippregel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́зна,

1. Прысл. да розны.

2. Не разам, асобна. [Сымон:] — Мы разойдземся. Дарогі нашы розна павязуць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ндвіч, ‑а, м.

Дзве складзеныя разам скібачкі хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. паміж імі.

[Англ. sandwich.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калго́ткі

(чэш. kalhoty)

жаночыя ці дзіцячыя панчохі, вывязаныя разам са штанамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кампатрыёт

(фр. compatriote, ад лац. cum = разам + patria = айчына)

уст. суайчыннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ключо́м ’разам, сумесна’ (Ян.). Гл. ключам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біягеацэно́з, ‑у, м.

Згуртаванне раслінных, жывёльных і мікраскапічных арганізмаў разам з участкам зямной паверхні, які яны займаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́та, нескл. прым. і прысл.

Валавы, агульны; разам з упакоўкай (пра вагу тавару); проціл. нета. Цана брута.

[Іт. brutto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)