кіпрэ́гель, ‑я, м.

Геадэзічны вугламерны інструмент, які прымяняецца разам з мензулай для тапаграфічных здымкаў па мясцовасці.

[Ням. Kippregel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)