◎ Не́спун ’свавольнік, гарэза’ (ТС). Літаратурная форма был& б *нёспын (дыялектны пераходы > у тыпу пул ’пыл’ і п&д.), ад спыніцца датрымацца, супакоіцца’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Празе́брыць, прозёбрыць ’прадраць вочы’ (петрык., Шатал.). З *празёкрыць < зекры ’вочы’ (гл.). Пераходк > б, магчыма, пад уплывам зябры або дэфармаванага празёрыць ’пачаць бачыць’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дэсубліма́цыя
(ад дэ- + сублімацыя)
пераход газападобнага рэчыва непасрэдна ў цвёрды стан, абмінаючы вадкі (напр. ператварэнне вадзяной пары ў атмасферы непасрэдна ў лёд, снег).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
капіталіза́цыя
(фр. capitalisation, ад лац. capitalis = галоўны)
1) пераход на капіталістычны шлях развіцця; укараненне форм капіталістычнай гаспадаркі;
2) ператварэнне прыбавачнай вартасці ў капітал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Вы́брэд ’брод, пераход ці пераезд праз возера ці раку’ (Чэрн.); ’пакрытая вадой лясная дарога’ (беласт., «Ніва», 1974 г.). Да брод, брысці́ (гл.); параўн. ву́бродок ’тс’ (КСТ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сёкер ‘сякера, тапор’ (Касп.). З *секера ‘тс’ (гл. сякера) пад уплывам тапор (змена ж. р. на м. р., адсячэнне канчатка і пераходе > ё пад націскам).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
switch-over[ˈswɪtʃəʊvə]n.
1. рэ́зкая зме́на пазі́цыі, по́гляду і да т.п.
2.перахо́д (на іншую працу);
He made a switch-over to teaching in his mid-career. У сярэдзіне кар’еры ён перайшоў на выкладчыцкую працу.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дысіпа́цыя
(лац. dissipatio)
1) пераход часткі энергіі ўпарадкаванага руху ў энергію неўпарадкаванага руху;
2) паступовае рассейванне атмасферы Зямлі і іншых планет у касмічную прастору.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Übergang
m -(e)s, -gänge
1) перахо́д
2) перапра́ва, перае́зд
éinen ~ (über den Fluss) erzwíngen* — фарсі́раваць раку́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АБІЯ́НІК, шугалея,
лодка, выдзеўбаная з дубовага ствала, з набітымі дашчанымі бартамі. Была найб. пашырана на Бел. Палессі. Грузападымальнасць 1,5—4,5 т. Мела паветку (з рагожы, палатна, скуры і да т.п.). У яе канструкцыі адлюстраваўся пераход ад аднадрэвак да дашчаных лодак. Выйшла з ужытку на пач. 20 ст.