politics

[ˈpɑ:lətɪks]

n.

1) палі́тыка f.

2) паліты́чныя перакана́ньні

3) паліты́чныя мэ́тады або́ махіна́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

krótkowzroczny

krótkowzroczn|y

блізарукі;

~a polityka — недальнабачная палітыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dwutorowy

dwutorow|y

двухкалейны;

polityka ~a — дваістая палітыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гі́бкі прям., перен. ги́бкий;

~кая галі́нка — ги́бкая ве́точка;

г. го́лас — ги́бкий го́лос;

~кая палі́тыка — ги́бкая поли́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zero tolerance [ˌzɪərəʊˈtɒlərəns] n. палі́тыка стро́гага зако́ну;

a zero tolerance policy on alcohol use стро́гая забаро́на на алкаго́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узаемаўзбагачэ́нне, ‑я, н.

Узаемнае ўзбагачэнне. Мастацкія пераклады, як паказвае практыка Янкі Купалы, верны шлях узаемаўзбагачэння літаратур, моцны сродак умацавання ўзаемадавер’я паміж народамі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́рны, ‑ая, ‑ае.

Сельскагаспадарчы, звязаны з землекарыстаннем, землеўладаннем. Аграрная краіна. Аграрная палітыка. Аграрная праграма. Аграрнае пытанне. Аграрнае заканадаўства. Аграрны крызіс. Аграрны раён. Аграрны рух.

[Лац. agrarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізаляцыяні́зм, ‑у, м.

Палітыка дзяржаўнай замкнёнасці, адасобленасці. // Палітычная плынь у ЗША, якая ўзнікла ў 19 ст. і развівалася пад лозунгам неўмяшання ў еўрапейскія справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумне́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае сумненняў; бясспрэчны. [Бутылін:] — У.. [Івановай] несумленныя задаткі вучонага. Васілевіч. Пераклад балады «Пані Твардоўская», перапоўненай народным гумарам, — несумненная ўдача перакладчыка. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тарыфу; які ўстаноўлены тарыфам. Тарыфны даведнік. Тарыфная сістэма. // Які звязаны з устанаўленнем тарыфу. Тарыфнае бюро. Тарыфная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)