абаро́нніцтва, ‑а, н.

Палітыка абароны буржуазнай дзяржавы і інтарэсаў нацыянальнай буржуазіі, якая праводзілася апартуністычнымі партыямі ў часе першай сусветнай вайны пад лозунгам «абароны бацькаўшчыны» і азначала ў сапраўднасці здраду інтарэсам рабочага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўмы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца з намерам, свядома. [Усця:] — А як там Антось на заводзе?.. — Вучыцца, — з наўмыснай абыякавасцю кіўнуў Васіль. Кулакоўскі. Янка Купала пазбегнуў у сваім перакладзе [«Слова аб палку Ігаравым»] наўмыснай стылізацыі пад старажытнасць. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з прынцыпамі, заснаваны на прынцыпах. Прынцыповая розніца. Прынцыповае пытанне. Прынцыповае рашэнне. Прынцыповая спрэчка.

2. Які строга прытрымліваецца прынцыпаў, кіруецца імі ў сваіх паводзінах. Прынцыповая палітыка. Прынцыповы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэва́нш м Revanche [-´vã:ʃ(ə)] f -; Vergéltung f - (помста);

матч-рэва́нш спарт Rückspiel n -s, -e;

палі́тыка рэва́ншу Revanchepolitik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

incoherent [ˌɪnkəʊˈhɪərənt] adj.

1. бязла́дны, няскла́дны, без су́вязі

2. незразуме́лы; непаслядо́ўны;

an incoherent policy непаслядо́ўная палі́тыка;

He was quite incoherent. Яго немагчыма было зразумець.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фальсіфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Падрабіць (падрабляць), сказаць (скажаць) з мэтай выдаць за сапраўднае. Вядома, што рэакцыянеры — ахавальнікі самадзяржаўнага ладу ў Расіі і буржуазныя нацыяналісты фальсіфікавалі паэзію Тараса Шаўчэнкі. Палітыка.

[Ням. falsifizieren ад лац. falsifico — падробліваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмісі́йны ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з эмісіяй ​1. Эмісійная палітыка. Эмісійны банк (які мае права выпускаць банкноты).

эмісі́йны ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дзейнічае пры дапамозе эмісіі ​2. Эмісійны мікраскоп. Эмісійны фотаэлемент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланіялі́зм

(фр. colonialisme, ад лац. colonia = пасяленне)

палітыка імперыялістычных дзяржаў, накіраваная на заняволенне народаў эканамічна слабаразвітых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рэваншы́зм, ‑у, м.

Імкненне ўзяць рэванш пасля ваеннага паражэння; палітыка падрыхтоўкі новай вайны з мэтай вярнуць пазіцыі, страчаныя ў папярэдняй вайне. Пленум ЦК КПСС пацвердзіў правільнасць палітыкі, накіраванай на выкрыццё рэваншызму і мілітарызму. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

foreign [ˈfɒrən] adj. заме́жны;

a foreign language заме́жная мо́ва;

foreign policy зне́шняя палі́тыка;

foreign trade зне́шні га́ндаль;

the Foreign Secretary міні́стр заме́жных спраў (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)