Verbum

анлайнавы слоўнік

geríchtlich

a судо́вы

éine ~e Verhándlung — слу́ханне спра́вы ў судзе́

auf ~em Wége — у судо́вым пара́дку

adv у судо́вым пара́дку

gégen j-n ~ vórgehen* — падава́ць на каго́-н. у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

простира́ть^I несов. (к простере́ть)

1. (протягивать) выця́гваць; (руки для рукопожатия) праця́гваць; (подавать) падава́ць; (распростирать) распасціра́ць;

стари́к простира́ет свои́ ру́ки к огню́ стары́ выця́гвае свае́ ру́кі да агню́;

простира́ть объя́тия распасціра́ць абды́мкі;

2. перен. (устремлять) распасціра́ць; (расширять) пашыра́ць; (направлять) накіро́ўваць; (обращать) звярта́ць;

простира́ть далеко́ свои́ тре́бования распасціра́ць далёка свае́ патрабава́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стол м

1. Tisch m -(e)s, -e;

пісьмо́вы стол Schréibtisch m;

перасо́ўны стол Rólltisch m;

запраша́ць да стала́ zu Tisch bítten* [rúfen*];

се́сці за стол sich an den Tisch sétzen, zu Tisch géhen*;

сабра́ць на стол den Tisch décken;

падава́ць на стол áuftragen* vt, áuftischen vt;

падава́ць пры стале́ bei Tísche áufwarten [bedíenen];

прыбра́ць са стала́ den Tisch ábräumen, (den Tisch) ábdecken;

2. (ежа) Kost f -, Küche f -;

дама́шні стол Háus(manns)kost f, häusliche Kost;

дыеты́чны стол Diätkost f;

стол і кватэ́ра Kost und Logis [lo´ʒi:];

3. (аддзяленне ва ўстанове):

а́драсны стол Adréssenbüro n -s, -s;

па́шпартны стол Ábteilung für Pass- und Méldewesen;

стол даве́дак Áuskunftsbüro n -s, -s, Áuskunft f -;

стол знахо́дак Fúndbüro n;

стол зака́заў (у магазіне) Béstelldienst m -es, -e, Bestélldienstabteilung f -, -en, Ábteilung Kúndendienst m;

стол перамо́ў Vérhandlungstisch m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Kommándo

n -s, -s

1) кама́нда (загад)

das ~ führen — кама́ндаваць

ein ~ gében* — падава́ць кама́нду

ein ~ áusführen — выко́нваць кама́нду

auf ~ — па кама́ндзе [зага́ду]

2) вайск. кама́ндаванне

3) кама́нда (падраздзяленне)

4) камп. каманда́ (з дыялогавага манітора)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

table

[teɪbəl]

1) стол стала́ m.

2) стол (е́жа)

3) таблі́ца f., ро́ўная паве́рхня, ро́ўня f.

table of contents — зьмест (сьпіс разьдзе́лаў)

4) драўля́ная, каме́нная пліта́; скрыжа́ль f.

v.t.

1) адклада́ць разгля́д (зако́напрае́кту, прапано́вы), кла́сьці пад сукно́

2) Brit. падава́ць на разгля́д (прапано́ву)

•

- set the table

- under the table

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

да́та ж Dátum n -s, -ten; Zéitpunkt m -es, -e; Zéitangabe f -, -n;

да́ты жыцця́ Lébensdaten pl;

да́та плацяжу́ фін Dátum der Záhlung;

вызнача́ць да́ту Dátum bestímmen;

падава́ць да́ту Dátum ángeben;

памяча́ць да́ту Dátum sétzen;

паста́віць да́ту das Dátum sétzen;

на працягу́ … дзён з да́ты атрыма́ння камерц im Láufe von … Tágen ab dáto des Erhálts;

яка́я сёння да́т? der wíevielte ist héute?, wélches Dátum háben wir héute?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ánbringen

* vt

1) прыно́сіць, зано́сіць (што-н. куды-н.)

2) прымацо́ўваць, прыла́джваць, прыладко́ўваць

3) разм. збыва́ць з рук (тавар)

4) падава́ць прашэ́нне

5) размяшча́ць, прыладкава́ць

sein Geld ~ — (вы́гадна) палажы́ць свае́ гро́шы

6) нане́сці (рану)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vórgeben

vt спарт. дава́ць фо́ру, дава́ць напе́рад (фігуру і г.д.)

1) засыпа́ць (корм жывёле); падава́ць (на стол)

2) адгаво́рвацца (чым-н.)

er gab vor, er wäre krank — ён удава́ў з сябе́ хво́рага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

браха́ць, брашу, брэшаш, брэша; незак.

1. Падаваць адрывістыя гукі (пра сабаку, ліса і некаторых іншых звяроў); гаўкаць. Дзесьці далёка брахаў сабака, піснула палявая мыш. Чорны. Яшчэ нават не вельмі позна — у хатах, мусіць, гараць яшчэ агні, на вуліцах сярдзіта брэшуць і выюць сабакі. Якімовіч.

2. перан. Разм. Ілгаць, хлусіць, маніць; паклёпнічаць, нагаворваць, абгаворваць. У Алёнкі пратэст з душы выбіваецца. Хочацца голасна сказаць усім гэтым плеткарам, што яны лгуць, брэшуць! Колас. — Чаго гэта мне брахаць? — націскае плячамі Пеця і падае Вольцы парожнія вёдры. — Я, канешне, мог памыліцца — гэта іншая справа, а брахаць... Вось што: гэта можам праверыць. Ракітны.

3. перан. Груб. Балбатаць, малоць языком, пустасловіць. А так Марцін спявае, брэша з хлопцамі.. — «вясёлы, жыццёвы дзядзька». Брыль. // Гаварыць непрыстойнае. Дня няма, Каб зранку.. [Кузьма] не наліваўся. ..Ідзе па вуліцы, шуміць, Бушуе, брэша і хаміць. Корбан.

•••

На ваду брахаць — прагна, многа, бясконца піць.

На пень брахаць — гаварыць непрыстойнасці, неразумнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приноси́ть несов.

1. (доставлять) прыно́сіць;

приноси́ть дрова́ прыно́сіць дро́вы;

приноси́ть паке́ты прыно́сіць паке́ты;

2. (давать) прыно́сіць; дава́ць; (причинять) прычыня́ць, рабі́ць, нано́сіць;

приноси́ть по́льзу прыно́сіць (дава́ць) кары́сць;

приноси́ть неприя́тности прыно́сіць (прычыня́ць, рабі́ць) непрые́мнасці;

3. (рожать — о животных) прыво́дзіць, нараджа́ць;

4. (давать урожай) дава́ць, прыно́сіць;

земля́ прино́сит хоро́ший урожа́й зямля́ дае́ (прыно́сіць) до́бры ўраджа́й, зямля́ до́бра ро́дзіць;

5. (в сочетаниях со многими существительными, когда приноси́ть означает — производить какое-л. действие, соответствующее значению этого существительного) прыно́сіць; (давать) дава́ць; (подавать) падава́ць; (делать) рабі́ць; (выражать) выка́зваць; (заявлять) заяўля́ць; (просить) прасі́ць; а также переводится другими глаголами в соответствии со значением существительного;

приноси́ть в дар прыно́сіць (дава́ць) у дар, дары́ць;

приноси́ть в же́ртву прыно́сіць у ахвя́ру (каго, што), ахвярава́ць (кім, чым);

приноси́ть вред прыно́сіць (рабі́ць) шко́ду, шко́дзіць;

приноси́ть кля́тву дава́ць кля́тву, клясці́ся;

приноси́ть прися́гу дава́ць прыся́гу, прысяга́ць;

приноси́ть жа́лобу падава́ць (заяўля́ць) ска́ргу, ска́рдзіцца;

приноси́ть про́сьбу падава́ць про́сьбу, прасі́ць;

приноси́ть благода́рность выка́зваць падзя́ку, дзя́каваць;

приноси́ть свои́ извине́ния прасі́ць прабачэ́ння;

приноси́ть пови́нную прыхо́дзіць з пакая́ннем, ка́яцца;

6. безл., прост. (о неожиданном, нежелательном приходе, приезде кого-л.) прыно́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)