га́дэс

(гр. Haides = імя старажытнагрэчаскага міфічнага бога падземнага царства)

паводле старажытнагрэчаскай міфалогіі, падземнае царства мёртвых; пекла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эвалюцыяні́зм

(ад эвалюцыя)

вучэнне, паводле якога ўсё існуючае знаходзіцца ў працэсе пастаяннага развіцця, у стане эвалюцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́за́ргаць Паводле падання. Яўрэйскія могілкі (Жытк., Тур.).

□ ур. Каза́ргі ці Каза́ргаць Жытк. на месцы старажытнага сяла Казарговічы Тураўскага епіскапства (Арх. Ю.-З. Р., ч. 1, т. II, 59).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

vórschriftsmäßig

1.

a прадпі́саны, які́ адпавяда́е прадпіса́нню [стату́ту]

2.

adv адпаве́дна прадпіса́нню, паво́дле стату́та [зага́ду]

~ gekléidet — апра́нуты па фо́рме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няпо́ўны únvollständig; nicht voll; únvollzählig (паводле колькасці);

няпо́ўная вага́ kein vólles Gewícht;

працава́ць няпо́ўн рабо́чы дзень Téilzeit árbeiten;

няпо́ўны сказ грам únvollständiger Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акіяні́ды

(ад гр. Okeanis, -idos = імя дачкі Акіяна, міфалагічнага бога воднай стыхіі)

марскія німфы (паводле старажытнагрэчаскай міфалогіі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аманіма́цыя

(ад амонімы)

стылістычная фігура ў паэтыцы, спалучэнне слоў з аднолькавым коранем, але неаднолькавых паводле граматычнай катэгорыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гілазаі́зм

(ад гр. hyle = рэчыва + zoe = жыццё)

філасофскі погляд, паводле якога здольнасць адчуваць нібыта ўласціва ўсёй матэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

панентэ́ізм

(ад пан- + гр. en -у + theos = бог)

рэлігійна-філасофскае вучэнне, паводле якога свет існуе ў богу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лексікаграфія,

раздзел мовазнаўства; сукупнасць слоўнікаў, блізкіх паводле жанру.

т. 9, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)