pollutant

[pəˈlu:tənt]

n.

рэ́чыва, які́м забру́джаная вада́ або́ паве́тра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

air pressure

1) ціск паве́тра

2) атмасфэры́чны ціск

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aircondition

[ˈerkən,dɪʃən]

v.t.

1) ста́віць кандыцыянэ́р

2) кандыцыянава́ць паве́тра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

advection

[ədˈvekʃən]

n.

рух -у m. (цяпла́, паве́тра, вады́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

effuse

[ɪˈfju:s]

v.

распаўсю́джваць; выдзяля́ць (ва́дкасьць, паве́тра); вылуча́ць (пах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ча́дны уга́рный; ча́дный;

~нае паве́тра — уга́рный (ча́дный) во́здух;

~ная ла́зня — уга́рная ба́ня;

○ ч. газ — уга́рный газ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які дзейнічае пры дапамозе ўдзімання паветра (пра музычныя інструменты). Духавыя музычныя інструменты. // Які складаецца з духавых інструментаў. Духавы аркестр.

2. Які дзейнічае пры дапамозе нагрэтага паветра. Духавы прас. Духавая печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызе́мны érdnah, bódennah, Bóden-;

прызе́мны слой паве́тра геагр, метэар bódennahe Lúftschicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́дых, ‑у, м.

Разавае выштурхванне паветра з лёгкіх пры выдыханні; проціл. удых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гігро́граф, ‑а, м.

Самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі змен адноснай вільготнасці паветра.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)