праду́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (разм.).

1. Адтуліна для выхаду паветра.

П. ў склепе.

2. Тое, што дае выхад пачуццям, імкненням і пад.

Працуеш як вол, а прадухі ніякай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)