spice​2 [spaɪs] v.

1. прыпраўля́ць спе́цыямі;

She spiced the biscuit with cinnamon. Яна дадала карыцы ў бісквіт.

2. надава́ць піка́нтнасць, вастрыню́;

His stories are spiced with humour. У яго апавяданнях ёсць гумар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГЕНЕРА́ЛЬНАЕ ПАГАДНЕ́ННЕ ПА ТАРЫ́ФАХ І ГА́НДЛІ,

міжурадавае пагадненне, накіраванае на зніжэнне мытных тарыфаў, адмену нетарыфных абмежаванняў і дыскрымінацыі і інш. ў міжнар. гандлі. Падпісана ў 1947 23 краінамі. Дзейнічае з 1948. Пагадненне прадугледжвае правілы, якімі павінны кіравацца краіны — члены ў гандл. узаемаадносінах; найпершы з абавязкаў краін надаваць адзін аднаму рэжым найбольшага спрыяння. Яно займаецца таксама стандартызацыяй у сусв. гандлі, мерамі супраць дэмпінгу, субсідзіраваннем экспарту. Бюджэт Пагаднення складаецца з узносаў краін-удзельніц, пасяджэнні праводзяцца двойчы на год, рашэнні прымаюцца на прынцыпе аднагалоснасці. Дзейнасць Пагаднення аказвае пэўны ўплыў на сусв. гандаль, больш за 85% якога прыпадае на краіны-ўдзельніцы. У Пагадненні на розных умовах (напр., назіральнікі) удзельнічае каля 120 краін.

т. 5, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кава́ць, кую́, куе́ш, куе́; куём, куяце́, кую́ць; куй; кава́ны; незак., што.

1. Ударамі молата надаваць якую-н. форму (распаленаму металу).

К. жалеза.

Куй жалеза, пакуль гарачае (прыказка).

2. перан. Актыўна ўдзельнічаць у стварэнні чаго-н. (высок.).

К. сваё шчасце.

К. перамогу.

3. Падбіваць падковы, акоўваць.

К. каня.

К. колы.

|| зак. падкава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны (да 3 знач.).

|| наз. кава́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.) і ко́ўка, -і, ДМ ко́ўцы, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. ко́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

К. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кла́сці 1 ’надаваць чаму-небудзь ляжачае становішча, змяшчаць куды-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., ТС, Бяльк., Сцяшк., Гарэц., Ян.). Укр. класти, рус. класть ’тс’, ст.-слав. класти, балг. клада, макед. кладе, серб.-харв. кла̏сти, славен. klásti ’тс’. Прасл. klasti мае адпаведнік у балтыйскіх мовах: літ. klóti ’рассцілаць’, лат. klât ’пакрываць’. Славянскае ‑d‑ у klasti (klad‑ti) адносіцца да асновы цяперашняга часу. Яно фіксуецца ў аддзеяслоўных назоўніках (літ. klõdas). Гл. клад (Трубачоў, Эт. сл., 9, 187–189).

Кла́сці 2 ’апранаць’ (Сцяшк.). Улічваючы значэнне, калька з балт. Параўн. лат. klât ’пакрываць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

impart [ɪmˈpɑ:t] v. fml (to)

1. надава́ць (якую-н. якасць), надзяля́ць

2. дзялі́цца (думкамі, навінамі і да т.п.);

I have nothing of interest to impart to you. Я не магу паведаміць вам нічога цікавага.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

refine [rɪˈfaɪn] v.

1. ачышча́ць, рафінава́ць;

refine oil рафінава́ць але́й; ачышча́ць на́фту

2. надава́ць высакаро́днасць; удаскана́льваць, паляпша́ць;

He got an education that refined his taste. Ён атрымаў адукацыю, якая выхавала ў ім добры густ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

season​2 [ˈsi:zn] v.

1. прыпраўля́ць, надава́ць смак;

season meat with garlic кла́сці ў мя́са часно́к;

season conversation with wit ажыўля́ць размо́ву дасці́пнасцю

2. сушы́ць; вытры́мліваць;

season timber сушы́ць лесаматэрыя́л;

season wine вытры́мліваць віно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

attach

[əˈtætʃ]

1.

v.t.

1) далуча́ць, прымацо́ўваць, прычапля́ць, прывя́зваць

to attach a rope to smth — прывяза́ць вяро́ўку да чаго

2) прыклада́ць (ма́рку)

3) надава́ць, прыпі́сваць

to attach importance to — надава́ць зна́чаньне чаму́

4) наклада́ць а́рышт (на маёмасьць)

2.

v.i.

1) прывя́звацца

2) далуча́цца

He has attached himself to us — Ён прывяза́ўся да нас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

облека́ть несов.

1. (одевать) уст. адзява́ць;

2. перен. (покрывать) пакрыва́ць; (окутывать) ахіна́ць;

3. перен. (воплощать) увасабля́ць; (выражать) выка́зваць; надава́ць (што);

4. перен. (наделять) надзяля́ць (чым); см. обле́чь​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

attribute

1. [əˈtrɪbjət]

v.t.

надава́ць, прыпі́сваць

2. [ˈætrɪbju:t]

n.

1) азна́ка, прыкме́та, уласьці́васьць f., характэ́рная ры́са; атрыбу́т -у m.; сы́мбаль -ю m.

2) Gram. азначэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)