ша́пачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шапкі; звязаны з вырабам, продажам шапак. Шапачная тканіна. Шапачная майстэрня. Шапачная вытворчасць.

•••

На (пад) шапачны разбор гл. разбор.

Шапачнае знаёмства гл. знаёмства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szklarnia

ж.

1. шкляная майстэрня;

2. цяпліца; шклярніца, аранжарэя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаранты́йны Garantíe-, Bürgschafts-;

гаранты́йны тэ́рмін Garantíefrist f -, -en, Garantíezeit f -, -en;

гаранты́йная майстэ́рня Vertrágswerkstatt f -, -stätten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераплётны палігр. búchbinderisch; Búchbinder-; Éinband-;

пераплётная майстэ́рня Buchbinderéi f -, -en;

пераплётная папе́ра Éinbandpa pier n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pottery

[ˈpɑ:təri]

n., pl. -teries

1) гліня́ныя ганча́рныя вы́рабы

2) кера́міка f., ганча́рства n.

3) ганча́рня f. (майстэ́рня ганчара́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

workshop

[ˈwɜ:rkʃɑ:p]

n.

1) майстэ́рня, майстро́ўня f., цэх -у m.

2) працо́ўная сэ́кцыя, сэміна́р -у m.

•

- a computer workshop

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ры́мар ’майстар, які вырабляе вупраж’ (ТСБМ, ТС; ваўк., смарг., лід., Сл. ПЗБ; ЛА, Сцяшк. Мат.), рымарня ’рымарская майстэрня’ (ТСБМ), рымарства ’рамяство рымара’ (ТСБМ), ст.-бел. рымаръ, римаръ, римарь, ремарь (1502). З польск. rymarz ’тс’, якое з ням. Riemer ’рымар’ (< ням. Riemen ’рамень’) (Брукнер, 472).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збо́рачны тэх. Montáge- [-ʒə]; Montíer-;

збо́рачны цэх Montágehalle f -, -n, Montágeabteilung f -, -en;

збо́рачная майстэ́рня Montíerwerkstätte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schneideréi

f -, -en

1) краве́цкая майстэ́рня

2) шыццё

3) краве́цкае ўме́льства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сту́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Прадпрыемства па вытворчасці фільмаў або гуказапісаў.

С. «Беларусьфільм».

С. гуказапісу.

2. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, адкуль вядуцца радыё- ці тэлевізійныя перадачы.

3. Майстэрня мастака або скульптара.

4. Школа або клас падрыхтоўкі мастакоў, скульптараў, артыстаў.

Мастацкая с.

Балетная с.

5. Назва некаторых тэатральных калектываў маладых акцёраў.

Тэатр-с.

|| прым. студы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)