успрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які лёгка і хутка ўспрымае, засвойвае што‑н. Успрымальны розум. □ Моладзь вельмі ўспрымальная і многае з таго, што бачыла, пра што прачытала, імкнецца зрабіць на практыцы. Філімонаў.

2. Які лёгка падвяргаецца захворванням. Успрымальны да інфекцыйных хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

catchy [ˈkætʃi] adj.

1. лёгказапаміна́льны;

a catchy song пе́сня, яку́ю лёгка запо́мніць

2. кі́дкі; які́ прыцягвае ўва́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

highly strung [ˌhaɪliˈstrʌŋ] adj. BrE нерво́вы, узру́шлівы, які́ лёгка ўзбуджа́ецца;

She is highly strung. Яе нервы напружаны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

здзе́рціся, здзярэцца; пр. здзёрся, здзерлася і здзёрлася; зак.

Тое, што і садрацца. Лыка лёгка здзёрлася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассячы́ся і рассе́кчыся, ‑сячэцца; ‑сякуцца; пр. рассекся, ‑лася; зак.

Раздзяліцца на часткі. Палена лёгка рассеклася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаманці́н

(лац. adamantinus, ад гр. adamantinos)

мінерал, разнавіднасць карунду, які лёгка расшчапляецца на тонкія пласцінкі з алмазным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жа́ртам прысл

1. schrzend, im [zum] Scherz;

не жа́ртам hne Spaß, im Ernst;

2. (лёгка) spelend, mühelos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

softy

[ˈsɔfti]

n., pl. softies, informal

мяккаце́лы, яко́га лёгка абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bad sailor, poor sailor

чалаве́к, лёгка пада́тлівы марско́й хваро́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мазок1 ’адзін рух пэндзля’, ’накладзены адным рухам пэндзля слой фарбы’ (ТСБМ), мазкомлёгка дакранаючыся’, ’лёгка паціраючы’ (Нас.). Хутчэй за ўсё запазычана з рус. мазок ’тс’.

Мазок2, мозо́к ’шпік’ (лун., Шатал.). Да мозг (гл.). Утворана пры дапамозе памяншальнага суф. ‑ok (< ъkъ). Націск на канцы, магчыма, для адрознення мозга галаўнога (мо́зок) ад шпіку (у касцях).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)