contravene

[,kɑ:ntrəˈvi:n]

v.t.

1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з

2) адмаўля́ць, не згаджа́цца

3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

enact

[ɪnˈækt]

v.t.

1) прыма́ць зако́напрае́кт, уво́дзіць зако́н

2) выдава́ць дэкрэ́т; зага́дваць

3) ігра́ць ро́лю на сцэ́не; разы́грываць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

біяно́мія

(ад бія- + гр. nomos = звычай, закон)

раздзел біялогіі, які вывучае агульныя праблемы сістэматыкі, заканамернасці відаўтварэння і фарміравання ў працэсе эвалюцыі вышэйшых сістэматычных груп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

statute [ˈstætʃu:t] n.

1. стату́т, заканада́ўчы акт; дэкрэ́т;

statutes at large збор зако́наў;

a statute of limitations зако́н аб тэ́рмінах да́ўнасці

2. уста́ў;

the statute of a school шко́льны ўстаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

незако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць закону, парушае закон; недазволены. [Гушка:] — Ад імя Савета рабочых, .. сялянскіх і салдацкіх дэпутатаў абвяшчаю гэты кангрэс незаконным і скончаным. Чорны. — Што гэта такое? — абурылася Эмілія. — Аддайце сшытак! — Не маеце права! — Загулі навокал. — Тут ніхто нічога незаконнага не рабіў. Маўр. // Не аформлены юрыдычна. Незаконны шлюб. // Уст. Незаконнанароджаны, народжаны па-за шлюбам. Незаконны сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палява́нне, ‑я, н.

1. Пошукі і праследаванне дзікіх звяроў або птушак з мэтай знішчэння ці лоўлі; занятак паляўнічага. Залатой восенню, удваіх, мы паехалі ў палескія лясы на паляванне. Гурскі. Зараз усе краіны.. прынялі закон аб забароне палявання на белых мядзведзяў. Матрунёнак.

2. Дзеянне паводле дзеясл. паляваць (у 2, 3 знач.) і стан паводле дзеяслова паляваць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

commandment

[kəˈmændmənt]

n.

1) запаве́т -у m. (адзі́н зь дзесяцёх)

2) зага́д -у m., дырэкты́ва f., зако́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

constitute

[ˈkɑ:nstətu:t]

v.t.

1) утвара́ць; склада́ць

2) пастанаўля́ць, уво́дзіць (зако́н)

3) арганізава́ць; засно́ўваць

4) пра́ўна афармля́ць

5) прызнача́ць; выбіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

institution

[,ɪnstɪˈtu:ʃən]

n.

1) грама́дзкая ўстано́ва (шко́ла, шпіта́ль), інстыту́цыя f

2) уве́дзены зако́н, звы́чай

3) уво́джаньне, засно́ўваньне, устанаўле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

statute

[ˈstætʃu:t]

n.

1) зако́н -у m. (прыня́ты парля́мэнтам)

2) дэкрэ́т -у m., ура́давая пастано́ва

3) стату́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)