по́ркацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. Корпацца, капацца ў чым-н.

П. ў рэчах.

2. Займацца чым-н. карпатлівым, марудным, а таксама рабіць што-н. марудна.

П. з апаратурай.

|| наз. по́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Паро́цца ’калоць, пароць адзін аднаго чым-небудзь вострым; разрывацца, разыходзіцца ў шве; капацца ў чым-небудзь; марудна рабіць што-небудзь, корпацца’. Зваротны дзеяслоў да пароць (гл.); але адносна паро́цца ў яго апошнім значэнні існуе версія Махэка₂ (434) аб яго адменным паходжанні. Параўн. рус. дыял. поро́ться ’займацца чым-небудзь, спяшацца з чым-небудзь’, укр. пор́отися ’займацца хатняй гаспадаркай; гатаваць; поркацца’, польск. porać się, parać się ’займацца чым-небудзь’, в.-луж. porać, н.-луж. poroś ’рабіць нешта, гатаваць, даглядаць’, чэш. parati se ’рабіць нешта, займацца нечым; корпацца, поркацца’. Зыходным значэннем Махэк лічыць ’рабіць нешта’ якое, на яго думку, можа узыходзіць да пара́ (гл.). Але параўн. яшчэ по́ркацца < по́ркаць у аналагічным значэнні. Сюды ж паро́цька ’чалавек, які павольна працуе, які кепска ведае сваю справу’ (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gimnastykować się

незак. займацца гімнастыкай; рабіць зарадку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вайжда́цца ’хістацца, калывацца’ (З нар. сл.). Магчыма, кантамінацыя важгацца (гл.) і важдацца ’доўга займацца якой-небудзь справай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pirate​2 [ˈpaɪrət] v.

1. dated займа́цца піра́цтвам; гра́біць, рабава́ць

2. паруша́ць а́ўтарскае пра́ва; самаво́льна перавыдава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыёама́тар, ‑а, м.

Той, хто любіць займацца радыётэхнікай і радыёсувяззю. Гурток радыёаматараў. □ Радыёаматары бяруцца сканструяваць свой арыгінальны радыёпрыёмнік. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Клапаціцца ’старанна займацца чым-небудзь’, ’турбавацца, непакоіцца’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Яруш., Сержп., Др.-Падб., Шат., Касп.). Гл. клапатаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sport

m -s, -e спорт, фізкульту́ра

~ tréiben* [áusüben] — займа́цца спо́ртам

éinen ~ pflégen — займа́цца адны́м ві́дам спо́рту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

адмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Старанна намаляваць што-н. (алеем, фарбамі).

2. Размаляваць, пафарбаваць, упрыгожыць.

А. хату.

3. Скончыць займацца маляваннем.

Ён сваё ўжо адмаляваў.

4. перан. Вобразна апісаць, абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tíschlern

vi сталя́рнічаць, займа́цца сталя́рскай пра́цай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)