нела́дный
1. (нехороший) нядо́бры; (плохой) дрэ́нны, ке́пскі;
2. (нескладный) няскла́дны; (неуклюжий) нязгра́бны;
◊
будь он нела́ден каб ён спрах; няха́й ён спра́хне; няха́й яму́ лі́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Няго́да ’непагода, непагадзь’ (Чач., Некр.; слонім., Арх. Бяльк.; петрык., Шатал.), него́да, нэго́да ’тс’ (ТС, Сл. Брэс.), ’непагадзь; бяда, няшчасце’ (Бяльк.), ’дрэннае надвор’е; нязгода’ (Гарэц.), ’дрэннае надвор’е; дрэнны настрой’ (Сл. ПЗБ), ’няшчасце, няўдача’ (Яруш.), укр. него́да ’дрэннае надвор’е, непагадзь’, рус. негода ’дрэннае надвор’е; дрэнны чалавек’, чэш. nehoda ’дрэннае надвор’е; няшчасны выпадак’, славац. nehoda ’няшчасце’, славен. negóda ’няшчасце, няшчасны выпадак; штосьці непрыемнае’, серб.-харв. нѐгода ’няшчасце’. Да *godъ (гл.) з першасным значэннем ’падыходзячы, спрыяльны час’. Распаўсюджанне тыпалагічнай мадэлі паводле матэрыялаў Лінгвістычнага атласа Еўропы гл.: Іанеска–Руксандою, Revue roumaine de linguistique, 28, 253–262. Параўн. пагода.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
На́валач ’зброд’ (БРС), ’дрэнны, шкодны чужы чалавек’ (Сцяшк.), ’чужыя людзі, перасяленцы’ (стаўбц., З нар. сл.). Укр. на́волоч ’зброд’. Хутчэй за ўсё шляхам адваротнай дэрывацыі ад навалачы́цца ’напрыходзіць, назбірацца’, што ў сваю чаргу ад валачы́цца ’цягацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ліхі́I
1. (злы, нядобры) böse, übel;
2. (дрэнны, паганы) schlecht;
◊ не рабі́ ліхо́га і не бо́йся нічо́га ́≅ réines Gewíssen, ein gútes Rúhekissen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нізкапро́бны
1. (пра метал) gerínghaltig;
2. разм (дрэнны) mínderwertig; von schléchter Qualität (пра тавар);
нізкапро́бная літарату́ра Schúndlitaratur f -;
нізкапро́бная кні́жачка Schmöcker m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нядо́бры
1. (злосны) böse; féindselig (варожы);
быць нядо́брым да каго-н j-m gróllen, j-m übel wóllen*;
2. (дрэнны) schlimm, schlecht, übel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ля́ды ’дрэнны’ (маст., Сцяшк. Сл.), зах.-укр. ле́дий ’тс’, польск. жэшаўск. lady ’абы-які’. Відавочна, з польск. мовы, дзе лексема з’яўляецца другасным прыметнікам ад lada ’абы які’, якое ўспрымалася як прыметнік ж. р. (Слаўскі, 4, 22).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schníppchen
◊ j-m ein ~ schlágen* — разм. ашука́ць каго́-н., зрабі́ць з кім-н. дрэ́нны жарт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
knell
[nel]
1.
n.
1) хаўту́рны звон
2) жало́бны гук
3) дрэ́нная прыме́та, дрэ́нны знак
2.
v.i.
1) звані́ць на хаўту́рах
2) злаве́сна гуча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sinister [ˈsɪnɪstə] adj.
1. злаве́сны, ву́сцішны; няшчы́ры, ні́зкі;
a sinister influence ке́пскі ўплы́ў;
sinister affections гане́бныя схі́льнасці;
a sinister place гі́блае ме́сца
2. дрэ́нны, пага́ны, благі́;
a sinister face пану́ры твар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)