Verbum

тавараве́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і таваразнавец.

такаві́шча, -а, мн. -ы, -ві́шч і -аў, н.

Месца, дзе такуюць птушкі.

трусаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і трусагадовец.

тутаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне тутаводства.

хлуд, -у, М -дзе, м.

Дробны хвораст, вецце.

Ачысціць двор ад хлуду.

целаскла́д, -у, М -дзе, м.

Склад, форма цела, фігура.

Чалавек моцнага целаскладу.

па́сека, -і, ДМ -сецы, мн. -і, -сек, ж.

1. Высечаная дзялянка лесу; месца, дзе высечаны лес.

Раскарчоўваць пасеку.

2. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.

|| прым. па́сечны, -ая, -ае.

ле́жбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Месца на сушы, дзе ляжаць гуртамі некаторыя марскія жывёлы.

Л. марскіх коцікаў.

2. Месца, дзе ляжыць, хаваецца звер.

3. Лежыва.

|| прым. ле́жбішчны, -ая, -ае.

турма́, -ы́, мн. ту́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) турмы́, ту́рмаў, ж.

1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.

Сядзець у турме.

2. Пакаранне зняволеннем.

Прайсці праз турму.

3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.

◊

Турма плача па кім (разм., неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.

|| прым. турэ́мны, -ая, -ае.