політані́чны

(ад полі- + танічны);

п. націск — націск, пры якім розніца ў вышыні асноўнага тону голасу або павышэнні і паніжэнні яго на працягу склада з’яўляецца фаналагічна значным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штангенрэ́йсмус

(ням. Stangenreissmass, ад Stange = стрыжань + Reissmass = рэйсмус)

інструмент (штанга 1 з рухомай рамкай) для размечвання разметкі ліній, нанясення рысак, вымярэння вышыні ўступаў на розных вырабах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lęk, ~u

м. кніжн. страх, боязь, спалох, пуд, перапуд;

lęk przestrzeni — боязь прасторы;

lęk wysokości — боязь вышыні;

lęk przed samotnością — боязь адзіноты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lébenslage

f -, -n вару́нкі [абста́віны] жыцця́

sich in jéder ~ zuréchtfinden* — знахо́дзіць вы́хад з любо́га стано́вішча

jéder ~ gewáchsen sein — быць на вышыні́ (стано́вішча) пры любы́х абста́вінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыно́рніс

(ад гр. deinos = страшны + omis = птушка)

буйная, да трох метраў вышыні, бегаючая птушка, якая жыла ў Новай Зеландыі і была знішчана на працягу двух апошніх стагоддзяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катара́кт

(гр. katarrhaktes = вадаспад)

1) вадаспад вялікай шырыні пры невялікай вышыні падзення;

2) прыстасаванне для гашэння ваганняў і аслаблення ўдараў, якія ўзнікаюць у машынах, вагонах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентагра́ма

(гр. pentagrammon, ад pente = пяць + pramme = лінія)

1) правільны пяцівугольнік, на ўнутраных баках якога пабудаваны раўнабедраныя трохвугольнікі аднолькавай вышыні;

2) магічны знак на амулетах сярэдневяковага перыяду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сервіс. На вышыні абслуга там: Швейцар, парадак строгі, Стаяць каля салідных дам Бульдогі, мопсы, догі. Зарыцкі.

2. Службовы персанал, які займаецца абслугоўваннем каго‑н. [Бусла] даглядалі ўсе сёстры... Уся абслуга бальніцы наведвала яго кожны дзень. Пестрак.

3. Баявы разлік гарматы і пад. Абслуга гарматкі збянтэжана прыпала да зямлі... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звысо́ку, прысл.

1. Зверху, з вышыні. У гэты ранні час сонца яшчэ не відно было, толькі адны жаўранкі бачылі яго звысоку. Чорны. Бляск месяца бледны, што ззяе звысоку, І сонца, што дорыць жыццёвасць, цяпло... Усё гэта радніцца з жыццём чалавека. Гурло.

2. З пагардай, фанабэрыста. Сухавараў быў адзеты ў парадны мундзір з бліскучымі гузікамі і звысоку пазіраў на ўсіх тутэйшых кавалераў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРУСО́ЧКІ , народны музычны ўдарны інструмент класа ідыяфонаў; правобраз ксілафона. Лакальныя назвы цымбалкі, смалінкі. Складаецца з сасновых брусочкаў (10 і болей) аднолькавай таўшчыні, але рознай даўжыні, якія ўкладваюць паралельна на 2 пучках жытняй саломы, моцна перавязаных у некалькіх месцах. Ударамі маленькіх драўляных малаточкаў здабываюцца моцныя, але мяккія, прыемнага тэмбру гукі рознай вышыні. Брусочкі бытавалі ў раёнах Гомельскага Палесся і на Магілёўшчыне. Зараз не сустракаюцца.

І.Дз.Назіна.

т. 3, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)