імітава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. імітаваць; імітацыя (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
imitacja
ж. імітацыя; падробка;
imitacja skóry — імітацыя скуры
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
imitation [ˌɪmɪˈteɪʃn] n. іміта́цыя; перайма́нне;
imitation leather шту́чная ску́ра;
imitation jewellery біжутэ́рыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гукаперайма́нне, -я, н.
Імітацыя голасам або тэхнічнымі сродкамі прыроднага гучання (напр., ква-ква, ку-ку, мяў-мяў), а таксама слова, якое ўтварылася шляхам такога пераймання (напр., квакаць, кукаваць, мяўкаць).
|| прым. гукаперайма́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
McCoy [məˈkɔɪ] n. :
♦
the real McCoy infml сапра́ўдны, не іміта́цыя або́ падро́бка (асабліва пра што-н. каштоўнае)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
подража́ние ср.
1. (действие) перайма́нне, -ння ср. (каго, чаго); імітава́нне, -ння ср., іміта́цыя, -цыі ж. (каго, чаго); насле́даванне, -ння ср. (каму, чаму); см. подража́ть;
2. (о произведении) насле́даванне, -ння ср.;
3. (имитация — об изделии) іміта́цыя, -цыі ж. (чаго, пад што);
подража́ние мра́мору іміта́цыя ма́рмуру (пад ма́рмур);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Ту́вава-ту́вава — імітацыя ігры на гармоніку (Сцяц.). Гукапераймальнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kúnstleder
n -s, - шту́чная ску́ра, іміта́цыя ску́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тугугу́-тугугу́ — імітацыя гучання пастухоўскай трубы (ТС), параўн. рус. смал. тугу́ ‘тс’. Гукаперайманне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Піць-палоць 1 — імітацыя песні перапёлкі (карэліц., ЖНС). Гукапераймальнае пры ад’ідэацыі слоў піць і палоць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)