поп-і́дал

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. поп-і́дал поп-і́далы
Р. поп-і́дала поп-і́далаў
Д. поп-і́далу поп-і́далам
В. поп-і́дала поп-і́далаў
Т. поп-і́далам поп-і́даламі
М. поп-і́дале поп-і́далах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Шклоўскі ідал

т. 17, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Збруцкі ідал 4/541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шклоўскі ідал 8/514; 9/568—569 (укл.): 11/330—331

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

и́дол прям., перен. і́дал, -ла м.;

◊

стоя́ть (сиде́ть) и́долом стая́ць (сядзе́ць) як і́дал;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кумі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Статуя язычніцкага бажаства; ідал.

2. перан. Той (тое), хто (што) з’яўляецца прадметам асаблівага захаплення і пакланення (высок. і іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

idol [ˈaɪdl] n. і́дал (таксама перан.); кумі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

КУМІ́Р,

1) статуя язычніцкага бога, ідал.

2) Аб’ект асаблівага захаплення, пакланення.

т. 9, с. 20

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bożek

м. бажок; ідал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бурха́н

(манг. burchan)

будыйскі ідал у веруючых манголаў, буратаў і калмыкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)