baa2 [bɑ:] v. бляя́ць (пра авечак, ягнят)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
акаці́цца, акоціцца; зак.
Нарадзіць кацянят, ягнят, казлянят, зайчанят і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кара́кульскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пая́рак, пая́ркі ’вясенняя воўна ад першай стрыжкі ягнят’, ’ягняты, якіх стрыгуць упершыню’, ’маладыя авечкі’ (ТСБМ, Уладз., Касп.). Укр. поя́рок ’воўна з маладых ягнят’, рус. поя́рок ’воўна ягнят першай стрыжкі’. Усходнеславянскае. Узнікла з выразу поꙗрѣ ’пасля вясны’. Да па (< прасл. po‑) і яравы́ (гл.). Магчыма, калісьці было пашырана і ў іншых славян, параўн. польск. jary ’вясенні, першай стрыжкі (пра воўну)’ (Фаліньска, Pol. sl. tkackie, 1, 87).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́гадаваць сов. вы́растить; (о человеке — ещё) взрасти́ть, вскорми́ть, вспои́ть; (детей — ещё) воспита́ть;
в. ча́йныя кусты́ — вы́растить ча́йные кусты́;
в. ягня́т — вы́растить (вскорми́ть, вспои́ть) ягня́т;
в. дзяце́й — вы́растить (взрасти́ть, вскорми́ть, вспои́ть, воспита́ть) дете́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кара́куль, ‑ю, м.
Шкурка ягнят каракульскіх авечак з кароткай пакручастай шэрсцю шэрага або чорнага колеру. Чорны каракуль. Каўнер з шэрага каракулю. □ [Сачыўка] быў ужо ў зімовым паліто з чорным каракулем. Ермаловіч.
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сік-сік-сік ‘воклік на авечак’ (ПСл), параўн. укр. дыял. сі‑сі́ ‘выгук, якім падклікаюць ягнят’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кара́куль
(цюрк. karakul, ад узб. Karakul = назва аазіса ва Узбекістане)
каштоўнае футра з кучаравай шэрсцю, вырабленае са шкурак ягнят асобай пароды авечак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АЎЧА́РНЯ,
кашара, пабудова для ўтрымання авечак, асноўны вытворчы будынак авечкагадоўчых фермаў і комплексаў. Звычайна маюць аддзяленні для розных груп авечак: бараноў-вытворнікаў, матак з ягнятамі, рамонтнага, адкормачнага пагалоўя; памяшканні для ягнення, штучнага кармлення ягнят і інш.
т. 2, с. 124
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Сі́-і-і ‘выгук, якім спыняюць вала ці каня’ (Варл.). Няясна; параўн. укр. сі, сі‑ссі ‘выгукі, якімі адганяюць кароў’, сі‑сі ‘вокліч, якім падклікаюць ягнят’ — таксама няяснага паходжання, гл. ЕСУМ, 5, 249.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)