Verbum

анлайнавы слоўнік

Беламышачная хвароба ягнят 7/198

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ягнё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ягня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́куль, -ю, м.

Каштоўныя шкуркі ягнят каракульскіх авечак.

|| прым. кара́кулевы, -ая, -ае.

Каракулевае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пая́рак, -рку, м. (спец.).

Воўна ад першай стрыжкі ягнят.

|| прым. пая́ркавы, -ая, -ае.

П. капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каракульча́, -ы́, ж.

Мех са шкурак неданошаных ягнят каракульскіх авечак.

Паліто з каракульчы.

|| прым. каракульчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́кульскі, -ая, -ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

baa¹ [bɑ:] n. бляя́нне (авечак, ягнят)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пая́рак, ‑рку, м.

Воўна ад першай стрыжкі ягнят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каракульча́, ‑ы, ж.

Шкурка неданошаных ягнят каракульскіх авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)