электро́н м. фіз. Eléktron n -s, -trónen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
электро́н
(гр. elektron = янтар)
1) элементарная часціца атама з адмоўным зарадам;
2) сплаў алюмінію з магніем, які мае вялікую трываласць і пластычнасць; выкарыстоўваецца ў авіябудаванні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
электро́н-пазітро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́н-пазітро́нны |
электро́н-пазітро́нная |
электро́н-пазітро́ннае |
электро́н-пазітро́нныя |
| Р. |
электро́н-пазітро́ннага |
электро́н-пазітро́ннай
электро́н-пазітро́ннае |
электро́н-пазітро́ннага |
электро́н-пазітро́нных |
| Д. |
электро́н-пазітро́ннаму |
электро́н-пазітро́ннай |
электро́н-пазітро́ннаму |
электро́н-пазітро́нным |
| В. |
электро́н-пазітро́нны (неадуш.)
электро́н-пазітро́ннага (адуш.) |
электро́н-пазітро́нную |
электро́н-пазітро́ннае |
электро́н-пазітро́нныя (неадуш.)
электро́н-пазітро́нных (адуш.) |
| Т. |
электро́н-пазітро́нным |
электро́н-пазітро́ннай
электро́н-пазітро́ннаю |
электро́н-пазітро́нным |
электро́н-пазітро́ннымі |
| М. |
электро́н-пазітро́нным |
электро́н-пазітро́ннай |
электро́н-пазітро́нным |
электро́н-пазітро́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́н-фано́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́н-фано́нны |
электро́н-фано́нная |
электро́н-фано́ннае |
электро́н-фано́нныя |
| Р. |
электро́н-фано́ннага |
электро́н-фано́ннай
электро́н-фано́ннае |
электро́н-фано́ннага |
электро́н-фано́нных |
| Д. |
электро́н-фано́ннаму |
электро́н-фано́ннай |
электро́н-фано́ннаму |
электро́н-фано́нным |
| В. |
электро́н-фано́нны (неадуш.)
электро́н-фано́ннага (адуш.) |
электро́н-фано́нную |
электро́н-фано́ннае |
электро́н-фано́нныя (неадуш.)
электро́н-фано́нных (адуш.) |
| Т. |
электро́н-фано́нным |
электро́н-фано́ннай
электро́н-фано́ннаю |
электро́н-фано́нным |
электро́н-фано́ннымі |
| М. |
электро́н-фано́нным |
электро́н-фано́ннай |
электро́н-фано́нным |
электро́н-фано́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́н-вольт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
электро́н-вольт |
электро́н-во́льты |
| Р. |
электро́н-во́льта |
электро́н-во́льтаў
электро́н-вольт |
| Д. |
электро́н-во́льту |
электро́н-во́льтам |
| В. |
электро́н-вольт |
электро́н-во́льты |
| Т. |
электро́н-во́льтам |
электро́н-во́льтамі |
| М. |
электро́н-во́льце |
электро́н-во́льтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́н-во́льт физ. электро́н-во́льт, род. электро́н-во́льта м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ажэ́-электро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ажэ́-электро́н |
ажэ́-электро́ны |
| Р. |
ажэ́-электро́на |
ажэ́-электро́наў |
| Д. |
ажэ́-электро́ну |
ажэ́-электро́нам |
| В. |
ажэ́-электро́н |
ажэ́-электро́ны |
| Т. |
ажэ́-электро́нам |
ажэ́-электро́намі |
| М. |
ажэ́-электро́не |
ажэ́-электро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́н-во́льт м., физ. электро́н-во́льт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Электрон-вольт 8/24; 9/5; 11/438, 446
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
электро́н-вольт
(ад электрон- + вольт)
адзінка энергіі ў атамнай і ядзернай фізіцы, роўная энергіі, якую набывае электрон, праходзячы розніцу патэнцыялаў у 1 вольт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)