шыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак., чым і без дап. (разм.).

Праяўляць у чым-н. шык.

|| аднакр. шыкану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шыкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шик шык, род. шы́ку м.;

с шиком з шы́кам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фасо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Форма, крой, па якіх што-н. пашыта.

Модны ф. касцюма.

2. Знешні выгляд, форма якога-н. прадмета.

Ф. мэблі.

3. Паказная франтаватасць; шык (разм.).

Трымаць ф.

|| прым. фасо́нны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Elegánz

f - элега́нтнасць, прыго́жасць, шык

gedíegene ~ — сці́плая элега́нтнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

foppery

[ˈfɑ:pəri]

n., pl. -peries

франтаўство́ n., форс, шык -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pomp

[pɑ:mp]

n.

1) шык -у m., по́мпа f.

2) паказна́я пы́шнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chic

[ʃi:k]

1.

n.

шык -у m., элега́нтны стыль

2.

adj.

шыко́ўны, стылёвы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schick

m -, es шык, франтаўство́, форс

~ háben — апрана́цца з гу́стам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

splendour [ˈsplendə] n.

1. бляск, зіхаце́нне;

the splendour of jewels зіхаце́нне кашто́ўнасцей

2. pl. splendours пы́шнасць, шык, раско́ша; хараство́;

scenic splendours прыгажо́сць краяві́ду;

live in great splendours жыць у раско́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)