шпег м., разг., см. шпік II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфензі́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Супрацоўнік дэфензівы. — Я цяпер усё разумею, — сказала Клава. — Гэты чалавек — дэфензіўшчык, шпік. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філёр, ‑а, м.

Тайны паліцэйскі агент; сышчык, шпік. [Валодзя:] — Толькі будзьце асцярожны, тут апрача паліцыі многа філёраў і шпікоў. Машара.

[Фр. fileur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загугні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гугніць. // Гугнява прагаварыць; прагугніць. «Шпік» тым часам праціснуўся да Змітрака і кпліва загугніў: — Што, праглынуў язык? Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпег, ‑а, м.

Разм. Тайны агент, які сочыць за кім‑н.; шпік. Шпег, які ўвесь час маячыў, не вытрымаў і паглядзеў праз веснічкі на двор. Гурскі.

[Польск. szpieg.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́щик сы́шчык, -ка м.; разг. шпік, род. шпіка́ м., шпег, род. шпе́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прысесці.

2. Падгінаць, згінаць калені (пры хадзьбе). Плаўна рухаючы нагамі і прысядаючы, як на каньках, шпік перабег вуліцу. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філёр

(фр. fileur, ад filer = выследжваць)

тайны паліцэйскі агент, сышчык, шпік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áchtgroschenjunge

m -n, -n пагардл. шпік, шпег

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпик​II (шпион, сыщик) разг., презр. шпік, род. шпіка́ м.; шпег, род. шпе́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)