шпег, ‑а, м.
Разм. Тайны агент, які сочыць за кім‑н.; шпік. Шпег, які ўвесь час маячыў, не вытрымаў і паглядзеў праз веснічкі на двор. Гурскі.
[Польск. szpieg.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)