шнырава́ць

шныпарыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шныру́ю шныру́ем
2-я ас. шныру́еш шныру́еце
3-я ас. шныру́е шныру́юць
Прошлы час
м. шнырава́ў шнырава́лі
ж. шнырава́ла
н. шнырава́ла
Загадны лад
2-я ас. шныру́й шныру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шныру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шны́каць

‘шнырыць, шныпарыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́каю шны́каем
2-я ас. шны́каеш шны́каеце
3-я ас. шны́кае шны́каюць
Прошлы час
м. шны́каў шны́калі
ж. шны́кала
н. шны́кала
Загадны лад
2-я ас. шны́кай шны́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шны́харыць

‘бегаць, вынюхваць (шныхарыць па чым-небудзь, у чым-небудзь, шныпарыць вачыма і без дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́хару шны́харым
2-я ас. шны́харыш шны́харыце
3-я ас. шны́харыць шны́хараць
Прошлы час
м. шны́харыў шны́харылі
ж. шны́харыла
н. шны́харыла
Загадны лад
2-я ас. шны́хар шны́харце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́харачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Перашні́порыць, перэшны́порыць ’перашукаць’ (ТС), піряшныпыріць ’перашнарыць’ (Юрч. СНЛ), навагр. перашны́прыць ’перавярнуць’ (Сцяшк. Сл.). Да пера- і шны́парыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ны́шпарыць, ну́шпарыць ’шукаць чаго-небудзь; вышукоўваць, дазнавацца’ (Касп., Сцяшк. Сл.), укр. ни́шпорити ’шнарыць, шукаць’, рус. нышпарить ’крыючыся, выглядваць, вышукваць што-небудзь’. Гл. шны́парыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шны́парыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Разм.

1. Корпацца, поркацца. У бакоўцы, у каморы стары Пракоп доўга шныпарыўся. Баранавых.

2. Тое, што і шныпарыць (у 2 знач.). Натоўп гудзе, варушыцца. Шныпарацца пад нагамі дзеці. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шны́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм.

1. Тое, што і шнарыць. У наступны момант.. [немец] пачаў шнырыць па патайных кішэнях і пад падшэўкай свае адзежы. Чорны.

2. Тое, што і шныпарыць (у 2 знач.). Сярод дарослых усюды шнырылі малыя. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buszować

незак. разм.

1. шнарыць; шнырыць; шныпарыць; гойсаць;

2. перан. бушаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ры́скать несов.

1. (бегать в поисках кого-, чего-л. — о животных) шны́рыць; (лазить, ходить, ездить, бегать в поисках кого-, чего-л. — о людях) разг. го́йсаць, бе́гаць;

2. (искать, в том числе и глазами) разг. шна́рыць, шны́рыць, шны́парыць; (перебегать с одного предмета на другой, высматривая что-л. — о глазах) бе́гаць, шна́рыць, шны́парыць, шны́рыць;

ры́скать глаза́ми шна́рыць (шны́рыць, шны́парыць) вача́мі;

3. мор., ав. ры́скаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rummage

[ˈrʌmɪdʒ]

1.

v.

1) ры́цца; ко́рпацца, шны́парыць

2) ператраса́ць

3) выграба́ць, выця́гваць

2.

n.

ператру́с -у m., ператраса́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)