шофёр шафёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

Валасы зачасаны н.

2. у знач. выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

teamster [ˈti:mstə] n. AmE шафёр грузавіка́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chauffeur [ˈʃəʊfə] n. наёмны шафёр (прыватнага легкавога аўтамабіля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вадзіцель ’шафёр’ (БРС). З рус. водитель (Крукоўскі, Уплыў, 56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіро́ўца м. Fáhrer m -s, -; Kráftfahrer m (шафёр); Wágenführer m -s, - (шафёр; вагонаважаты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рамізнік з франтаватым экіпажам на добрым кані (уст.).

Наняць ліхача.

2. Шафёр, вадзіцель, які грэбуе правіламі бяспекі язды.

З такім ліхачом боязна ехаць.

|| прым. ліха́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

driver [ˈdraɪvə] n.

1. шафёр, вадзі́цель, кіро́ўца; машыні́ст

2. comput. дра́йвер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hit-and-run [ˌhɪtənˈrʌn] n. даро́жнае здарэ́нне, калі́ вінава́ты шафёр уцяка́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szofer

м. шафёр; кіроўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)