Verbum

анлайнавы слоўнік

venerate [ˈvenəreɪt] v. fml шанава́ць, ушано́ўваць; паважа́ць;

venerate old traditions шанава́ць стары́я трады́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

почита́ть^II несов. (уважать) шанава́ць, паважа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бацькі́, -о́ў.

1. Бацька і маці ў адносінах да сваіх дзяцей.

Шанаваць бацькоў.

2. Продкі, папярэднія пакаленні.

Б. пакінулі нам мудры запавет.

|| прым. бацько́ўскі, -ая, -ае.

Б. сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашанава́ць

‘пачаць шанаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

adore [əˈdɔ:] v. го́рача любі́ць; шанава́ць; абагаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

esteem² [ɪˈsti:m] v. fml паважа́ць, шанава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revere [rɪˈvɪə] v. fml глыбо́ка паважа́ць; шанава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szanować

незак.

1. шанаваць, берагчы;

2. паважаць, шанаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жабрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Прасіць міласціну.

2. Пазычаць што-н., не маючы свайго (разм.).

Трэба ісці ж. плуга ў суседзяў.

Не ўмеў шанаваць — ідзі ж. (прыказка).

|| зак. вы́жабраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. жабрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

venerate

[ˈvenəreɪt]

шанава́ць, паважа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)