пошеве́ливаться павару́швацца, варушы́цца, пашаве́львацца, шавялі́цца;

пошеве́ливайся! (поторапливайся) варушы́ся!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашаве́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Час ад часу, злёгку шавяліцца. Лісце на дрэвах пашавельвалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шавяльну́цца сов., однокр., прям., перен. шевельну́ться; см. шавялі́цца1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

1. Пачаць узмоцнена шавяліцца. Мурашкі расшавяліліся.

2. перан. Стаць актыўным. Будаўнікі ўрэшце расшавяліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

копоши́ться несов., разг.

1. шавялі́цца, варушы́цца; кішэ́ць;

2. (возиться) ко́рпацца, ке́шкацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалпата́цца, ‑пачуся, ‑почашся, ‑почацца; незак.

Разм. Шамацець, шавяліцца. Як пачнецца ўрок і аціхне гамана ў класе, вераб’і смялець пачынаюць: варушацца і шалпочуцца, не сціхаючы, у паперы. Лецка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

Пачаць шавяліцца. // Варухнуцца, шавяльнуцца. Маці зашавялілася на печы, зашавялілася і яшчэ раз, а потым пачала злазіць і вось ужо, запаліўшы газнічку, затупала ля печы. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вороши́ться

1. разг. варушы́цца, варо́чацца; (переворачиваться) пераваро́чвацца; (шевелиться) шавялі́цца;

2. страд. варушы́цца, варо́чацца; пераваро́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

budge [bʌdʒ] v.

1. шавялі́цца

2. саступа́ць;

He didn’t budge an inch. Ён не саступіў ні на ёту.

budge up [ˌbʌdʒˈʌp] phr. v. BrE, infml пасу́нуцца, саступі́ць ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пашавэ́лак ’неахайны’ (астр., Сл. ПЗБ). Экспрэсіўнае ўтварэнне, якое, можна меркаваць, з ла- < прасл. po‑ ’псеўда-’ (параўн. укр. пикінь ’нікудышні конь, шкапа, здыхляціна’) і шавяліцца^слаба шавеліцца’ > ’неахайны’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)