зачырване́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.
Пачаць чырванець (у 1 і 3 знач.).
На ўсходзе зачырванела неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
багре́ть несов. чырване́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
багряни́ться барво́віцца; чырване́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
багрове́ть несов. барваве́ць; чырване́ць;
багрове́ть от гне́ва чырване́ць ад гне́ву;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пунцове́ть несов. пунсаве́ць, чырване́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
scarlet [ˈskɑ:lət] adj. пунсо́вы, я́рка-чырво́ны;
blush scarlet чырване́ць, заліва́цца румя́нцам;
be scarlet with shame чырване́ць ад со́раму
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
багряне́ть несов. барвяне́ць, барво́віцца, барво́вець; чырване́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
але́ть, але́ться несов. пунсаве́ць, чырване́ць, чырване́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ірдзе́ць, ірдзе́цца ’вылучацца сваім ярка-чырвоным колерам; чырванець’ (ТСБМ, Шат.), ірдзі́цца ’тс’ (Гарэц.), ірдзе́цца ’чырванець, гарэць чырванню; чырванець, наліваючыся кроўю (твар) ад злосці’ (Янк. II), ірдзі́ць ’злавацца’ (Мат. Маг.). Рус. рдеть, рде́ться ’чырванець’, укр. рди́тися ’гарачыцца’, чэш. rdíti se ’чырванець’, славен. rdeti ’тс’. Ст.-слав. рьдѣти сѧ ’чырванець’, ст.-рус. ръдѣтисѧ ’чырванець’, ’быць румяным, квітнеючым’, ’чырванець, саромецца’. Прасл. *rъděti узыходзіць да і.-е. кораня *reudh‑/*roudh‑ ’чырвоны’; параўн. лац. rubēre, ст.-в.-ням. irrotên ’чырванець’ (падрабязней агульны і.-е. фон гл. іржа 1). Гл. Покарны, 1, 872–873; Фасмер, 3, 453; КЭСРЯ, 386; Махэк₂, 510; Голуб-Копечны, 310; Бахіліна, История цветообозначений, 125–134, дзе шлях семантычнага развіцця ў рускай мове. З іншым вакалізмам гл. руда, руды, рыжы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чырване́цца несов., разг.
1. (покрываться румянцем) красне́ть;
2. см. чырване́ць 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)