самабра́ны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: самабраны абрус — у казках: чарадзейны абрус, на якім сама сабой з’яўляецца жаданая яда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

záuberhaft, záuberisch

a чарадзе́йны, чаро́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

колдовско́й

1. этн. вядзьма́рскі, чараўні́цкі;

2. перен. чараўні́чы; (волшебный) чарадзе́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

magical

[ˈmædʒɪkəl]

adj.

1) чарадзе́йны, магі́чны

2) тае́мны, невытлумача́льны, незразуме́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

самалёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і звычайна нерухомымі крыламі.

Транспартны с.

Ваенны с.

○

Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, -ая, -ае.

Самалётнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фантасты́чны

(гр. phantastikos)

1) які не існуе ў рэчаіснасці, выдуманы;

2) незвычайны, чарадзейны, непраўдападобны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эліксі́р, -у, м.

1. Выцяжка з раслін або моцны настой на спірце, кіслотах і пад., ужыв. ў медыцыне, касметыцы.

Рамонкавы э.

2. перан. Пра тое, што бадзёрыць, дае тонус жыццю.

Узбадзёрыцца эліксірам.

◊

Эліксір жыцця — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць.

|| прым. эліксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цудо́ўны

1. (чарадзейны) Wúnder-, wúnderbar;

2. (выдатны, адмысловы) wúndervoll; hérrlich, wúnderschön, entzückend, prächtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

magic​2 [ˈmædʒɪk] adj. чарадзе́йны; чаро́ўны;

magic tricks чарадзе́йныя фо́кусы;

magic mo ments чаро́ўныя мо́манты;

the magic number чарадзе́йная лі́чба;

the magic word чарадзе́йнае сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эліксі́р, ‑у, м.

1. Выцяжка з раслін ці моцны настой на спірце, у кіслаце і пад., які ўжываецца ў медыцыне, касметыцы. Зубны эліксір. Мятны эліксір.

2. Жарт. Незвычайны, цудадзейны напітак.

•••

Жыццёвы эліксір — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць, прадоўжыць жыццё.

[Фр. élixir з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)