чарадзе́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарадзе́йны чарадзе́йная чарадзе́йнае чарадзе́йныя
Р. чарадзе́йнага чарадзе́йнай
чарадзе́йнае		 чарадзе́йнага чарадзе́йных
Д. чарадзе́йнаму чарадзе́йнай чарадзе́йнаму чарадзе́йным
В. чарадзе́йны (неадуш.)
чарадзе́йнага (адуш.)		 чарадзе́йную чарадзе́йнае чарадзе́йныя (неадуш.)
чарадзе́йных (адуш.)
Т. чарадзе́йным чарадзе́йнай
чарадзе́йнаю		 чарадзе́йным чарадзе́йнымі
М. чарадзе́йным чарадзе́йнай чарадзе́йным чарадзе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарадзе́йны, -ая, -ае.

1. Які валодае магічнай, звышнатуральнай сілай.

Чарадзейнае зелле.

2. Які захапляе, чаруе.

Чарадзейная сіла слова.

|| наз. чарадзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарадзе́йны чароде́йный, волше́бный, чароде́йственный, чуде́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які валодае магічнай, звышнатуральнай сілай. Чарадзейнае зелле. □ Вельмі шкада, што цуды бываюць толькі ў казках, што толькі з чарадзейнага рога ўсяго многа. Сяркоў.

2. Незвычайны па сіле ўплыву, уздзеяння; які захапляе, чаруе. [Міхась Чарот] мне неяк прызнаваўся, што гэтая жанчына мела над ім нейкую чарадзейную ўладу. Рамановіч. Слова ў літаратурным мастацкім творы — гэта чарадзейны знак. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чароде́йный уст. чарадзе́йны, чараўні́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чароде́йственный книжн. чарадзе́йны, чараўні́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самабо́р, -а, м.

У выразе: абрус-самабор — казачны чарадзейны абрус, на якім сама па сабе з’яўляецца жаданая ежа.

|| прым. самабо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабра́ны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: самабраны абрус — у казках: чарадзейны абрус, на якім сама сабой з’яўляецца жаданая яда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

колдовско́й

1. этн. вядзьма́рскі, чараўні́цкі;

2. перен. чараўні́чы; (волшебный) чарадзе́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самалёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і звычайна нерухомымі крыламі.

Транспартны с.

Ваенны с.

○

Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, -ая, -ае.

Самалётнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)