чака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

1. Выбіваць на паверхні металічных вырабаў рэльефны адбітак або ўзор.

Ч. манеты.

2. перан. Выразна, рэзка аддзяляць адно ад другога (крокі, словы, гукі і інш.).

Ч. крок.

Ч. словы.

3. Апрацоўваць (краі заклёпачных швоў металічных вырабаў; спец.).

4. Абразаць ці абломваць верхавінкі сцябла або бакавых парасткаў для ўзмацнення плоданашэння і хутчэйшага паспявання; пасынкаваць (спец.).

|| зак. вы́чаканіць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.), адчака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 і 2 знач.), расчака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 3 знач.) і прачака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 4 знач.).

|| наз. чака́нка, -і, ДМ -нцы, ж. і чака́ненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Prägung

f -, -en чака́нка, цісне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

туф, ‑у, м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадкавага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял. Вапнавы туф. □ У аддзелцы калон упершыню выкарыстаны .. туф, дэкаратыўная кераміка, чаканка. «ЛіМ».

[Ад лац. tofus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чека́нка ж.

1. (действие) чака́нка, -кі ж., чака́ненне, -ння ср.;

2. (действие) с.-х. абраза́нне, -ння ср.; пасынкава́нне, -ння ср.;

3. в др. знач. чака́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áusprägung

f -, -en

1) чака́нка

2) выяўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чека́н м.

1. (действие) чака́нка, -кі ж., чака́нне, -ння ср.;

2. в др. знач. чака́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чака́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штэмпель для выбівання відарысаў на паверхні металічных вырабаў (манет, медалёў і пад.).

2. Адбітак відарыса на паверхні металічнага вырабу; чаканка.

3. Слясарны інструмент у выглядзе зубіла, прызначаны для чаканкі.

4. Старажытная ручная халодная зброя — разнавіднасць баявой сякеры з доўгім дзяржаннем і насаджаным на яго вузкім лязом у выглядзе дзюбы, а таксама малаткападобным абухом на канцы (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gepräge

n -s

1) чака́нка, адбі́так

2) прыкме́та

das ~ gében* — наклада́ць адбі́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

coinage [ˈkɔɪnɪdʒ] n.

1. чака́нка (манет); мане́тная сістэ́ма;

decimal coinage дзесятко́вая мане́тная сістэ́ма

2. металі́чныя гро́шы

3. ling. стварэ́нне но́вых слоў і вы́разаў;

words of modern coinage неалагі́змы, наватво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hammering [ˈhæmərɪŋ] n.

1. стук, уда́ры

2. ко́ўка, чака́нка

3. BrE, infml прабо́рка, наганя́й

♦

give smb. a good hammering ≅ даць ды́хту, даць пы́тлю каму́-н.; усы́паць як ма́е быць каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)