беззву́чно нареч. бязгу́чна, ці́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша межд., прост. ці́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мармыта́ць, -мычу́, -мы́чаш, -мы́ча; -мычы́; незак.

Гаварыць ціха і невыразна; бубніць.

|| наз. мармыта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цішко́м, прысл.

1. Непрыкметна, паціху.

Ц. выйсці з хаты.

2. Ціха, нягучна, без шуму.

Ц. плакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуду́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Ціха, спакойна размаўляць.

Сядзяць сабе бабулькі, дудукаюць.

|| наз. дуду́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вполго́лоса нареч. напаўго́ласу; (тихо) ці́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесшу́мно нареч. бясшу́мна; бязгу́чна; ці́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безмо́лвно нареч. мо́ўчкі, маўклі́ва, ці́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тсс межд. ці́ха; (замолчи) цыц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыц межд., разг. цыц, ці́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)