мармыта́ць, -мычу́, -мы́чаш, -мы́ча; -мычы́; незак.

Гаварыць ціха і невыразна; бубніць.

|| наз. мармыта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)