пустаце́лы, -ая, -ае (спец.).

Пусты ў сярэдзіне.

Пустацелая цэгла.

|| наз. пустаце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цагля́ны, -ая, -ае.

1. гл. цэгла.

2. Які нагадвае колерам цэглу.

Твар цаглянага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сама́н, -у, м.

Цэгла-сырэц, зробленая з сумесі гліны, гною, саломы або якіх-н. валакністых матэрыялаў.

|| прым. сама́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облицо́вочный абліцо́вачны;

облицо́вочный кирпи́ч абліцо́вачная цэ́гла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огнеупо́рный вогнетрыва́лы;

огнеупо́рный кирпи́ч вогнетрыва́лая цэ́гла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

термосто́йкий тэрмаўсто́йлівы;

термосто́йкий кирпи́ч тэрмаўсто́йлівая цэ́гла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкрышы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́шыцца; зак.

Раскрышыцца па паверхні, па краях.

Цэгла старога муру абкрышылася.

|| незак. абкры́швацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абліцо́вачны облицо́вочный;

~ная цэ́гла — облицо́вочный кирпи́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магнезі́тавы магнези́товый;

~вая цэ́гла — магнези́товый кирпи́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друз, -у, м.

Раздробленае каменне, цэгла і пад., якія ўжыв. для дарожных або будаўнічых работ.

Машыны вазілі цагляны д.

|| прым. дру́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)