пустаце́лы, -ая, -ае (спец.).

Пусты ў сярэдзіне.

Пустацелая цэгла.

|| наз. пустаце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)