цывільны працэс

т. 17, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цывільны кодэкс Рэспублікі Беларусь

т. 17, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цывільны працэсуальны кодэкс Рэспублікі Беларусь

т. 17, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

циви́льный уст. цыві́льны;

циви́льный лист полит. цыві́льны ліст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́тский

1. прил. цыві́льны;

в шта́тском пла́тье у цыві́льнай во́пратцы;

2. сущ. цыві́льны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асэ́сар, -а, м. (гіст.).

Судовая службовая асоба, засядацель.

○

Калежскі асэсар — цывільны чын восьмага класа, а таксама асоба, якая мела гэты чын, у царскай Расіі.

|| прым. асэ́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

civilian​2 [səˈvɪliən] adj. цыві́льны;

civilian clothes цыві́льная во́пратка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

civilian​1 [səˈvɪliən] n. цыві́льны (чалаве́к) (у адрозненне ад ваеннага)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bgl.

= bürgerlich – грамадзянскі; цывільны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

партыкуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Прыветны, неафіцыйны.

2. Цывільны, не форменны (пра вопратку, адзенне).

[Ад лац. particularis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)