Кірпічы́на ’цагліна’ (Сл. паўн.-зах., Нар. словатв.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zíegelstein

m -(e)s, -e цаглі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кирпи́ч м.

1. цэ́гла, -лы ж.;

2. (одна штука) цаглі́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыке́т

(фр. briquette, ад brique = цагліна)

спрасаваны ў выглядзе цагліны, пліткі дробны матэрыял (напр. тарфяны б.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zíegel

m -s, -

1) цэ́гла; цаглі́на

2) чарапі́ца, дахо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ні́клы, ‑ая, ‑ае.

1. Які схіліўся к долу. [Твар лесніка] быў круглы, чырвоны, як цагліна, з густымі, ніклымі вусамі. Сіўцоў.

2. Слабы, ледзь адчувальны. Уверсе пад іконай бліскала ніклае святло. Карпюк. Навакольная глуш ахутвала.. будынак, і стукі ў шыбіну здаваліся ніклымі, палахлівымі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cegła

ж.

1. цэгла;

cegła palona — абпаленая цэгла;

2. цагліна; брыкет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

растру́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раструшчыць.

2. у знач. прым. Раздроблены, разбіты на дробныя кавалкі. Пад нагу то тут, то там траплялі раструшчаныя кукурузныя пачаткі. М. Стральцоў. Ступіш не так — і загрыміць якая-небудзь бляшанка, пакоціцца ўніз раструшчаная цагліна... Бураўкін. // Пашкоджаны, разбіты (пра косць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́гла ж. буд.

1. зборн. Zíegel m -s;

вогнетрыва́лая цэ́гла féuerfester Zíegel;

абпа́леная цэ́гла Báckstein m -(e)s, -e;

пустаце́лая цэ́гла Hóhlziegel m;

2. (адна цагліна) Zíegelstein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brick

[brɪk]

1.

n., pl. bricks or coll. brick

1) цэ́гла f.; цаглі́на f.

2) брусо́к -ка́ m.

3) informal маладзе́ц, малайца́ m., малайчы́на -ы m.

2.

adj.

цагля́ны, цаге́льны

3.

v.t.

мурава́ць з цэ́глы, масьці́ць, брукава́ць цэ́глай

•

- brick in

- brick up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)