цэ́гла ж. буд.

1. зборн. Zegel m -s;

вогнетрыва́лая цэ́гла fuerfester Zegel;

абпа́леная цэ́гла Bckstein m -(e)s, -e;

пустаце́лая цэ́гла Hhlziegel m;

2. (адна цагліна) Zegelstein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)