chwiejny

1. хісткі, няўстойлівы;

2. хісткі; нерашучы; няўпэўнены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахітлівы ’хісткі, неакрэслены; блытанні^’ (Гарб.). Да хіліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wywrotny

няўстойлівы; хісткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kíppelig

a хі́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

забро́снець, ‑ее; зак.

Пакрыцца, зацягнуцца бросняй, цвіллю. [Над рэчкай] стаяў туман, а нізкі масток быў хісткі і насціл на ім заброснеў. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несто́йкий

1. нясто́йкі; (колеблющийся) хі́сткі;

2. хим. нясто́йкі, няўсто́йлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chybotliwy

1. хісткі;

2. мігатлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wobbly

[ˈwɑ:bli]

adj.

хі́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хі́стка нареч.

1. ша́тко, неусто́йчиво;

2. перен. ша́тко;

1, 2 см. хі́сткі 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́сткасць ж.

1. ша́ткость, неусто́йчивость;

2. перен. ша́ткость;

1, 2 см. хі́сткі 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)