хісну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да хістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хістану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да хістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віха́ць

‘хістаць, калыхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віха́ю віха́ем
2-я ас. віха́еш віха́еце
3-я ас. віха́е віха́юць
Прошлы час
м. віха́ў віха́лі
ж. віха́ла
н. віха́ла
Загадны лад
2-я ас. віха́й віха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час віха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захіта́ць

‘пачаць хітаць - дзьмучы, хістаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захіта́ю захіта́ем
2-я ас. захіта́еш захіта́еце
3-я ас. захіта́е захіта́юць
Прошлы час
м. захіта́ў захіта́лі
ж. захіта́ла
н. захіта́ла
Загадны лад
2-я ас. захіта́й захіта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час захіта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

chybotać

незак. гайдаць, гойдаць, хістаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адматыля́ць

‘скончыць хістаць, рухаць з боку ў бок або зверху ўніз каго-небудзь, што-небудзь ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адматыля́ю адматыля́ем
2-я ас. адматыля́еш адматыля́еце
3-я ас. адматыля́е адматыля́юць
Прошлы час
м. адматыля́ў адматыля́лі
ж. адматыля́ла
н. адматыля́ла
Загадны лад
2-я ас. адматыля́й адматыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адматыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго-што (разм.).

Моцна хістаць, трэсці; шкуматаць.

Вецер шматаў брызент.

|| зак. пашмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| аднакр. шматану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шмата́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кіхта́ць ’хістаць, калываць’ (Сл. паўн.-зах.). Да хістаць (гл.) з х > к.⇉-

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пахі́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Час ад часу, злёгку хістаць. Вецер пахістваў дрэвы. Пахістваць галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калыва́ць, ‑ае; незак., што.

Абл. Хістаць збоку ў бок або зверху ўніз; гойдаць. І воз так страшна калывае на калдобінах!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)