Хутар (в., Светлагорскі р-н) 1/216; 9/438 (к.); 11/88

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ху́тар м. Éinzelhof m -(e)s, -höfe, Gehöft n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Хутар (в., Чэрвеньскі р-н) 2/530 (к.); 9/511; 11/88, 261 (к.), 262

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ху́тар

1. Адасоблены зямельны ўчастак з адной сядзібай; водруб, двор (БРС). Тое ж фу́тар (Мін.).

2. Невялікая вёска (Слаўг.).

□ в. Футары́ Краснап.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Ху́тар-Баро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ху́тар-Баро́к
Р. Ху́тар-Барка́
Д. Ху́тар-Барку́
В. Ху́тар-Баро́к
Т. Ху́тар-Барко́м
М. Ху́тар-Барку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сямёнаў Хутар (археал.) 3/119; 10/173

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мы́за¹, -ы, мн. -ы, мыз, ж.

Сядзіба, хутар у Прыбалтыцы.

|| прым. мы́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́тор ху́тар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

homestead [ˈhəʊmsted] n. сядзі́ба; фе́рма; сяля́нскі дом; ху́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мы́за

‘хутар’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мы́за мы́зы
Р. мы́зы мы́з
Д. мы́зе мы́зам
В. мы́зу мы́зы
Т. мы́зай
мы́заю		 мы́замі
М. мы́зе мы́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)