Чалавек, здольны творча мысліць, глыбока пранікаць у сутнасць з’яў; мудрэц, філосаф.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Dénker
m -s, - мыслі́цель, філо́саф
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Philosóph
m -en, -en філо́саф
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
метафі́зік, ‑а, м.
1. Паслядоўнік метафізікі; проціл. дыялектык.
2.Уст.Філосаф, які вывучае пытанні, што выходзяць за межы вопыту.
3.перан. Чалавек, схільны да абстрактных разважанняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thinker[ˈθɪŋkə]n.
1. :He is a slow thinker. Ён тугадум.
2. мыслі́цель, мысля́р; філо́саф
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Мыслі́цель ’мудрэц, філосаф’ (ТСБМ). З рус.мысли́тель (Крукоўскі, Уплыў, 38 і 57). Аналагічна мыслі́цельны, мы́сліцца, мы́слімасць, мы́слімы (Крукоўскі, там жа, 58).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Схаласо́піць ’распрадаць за нішто’ (Сцяшк. сл.). Няясна; магчыма, экспрэсіўнае ўтварэнне на базе мясцовага хало́сны ’халасты, нежанаты’ (гл.), другая частка нагадвае народнае хвіласо́п ’філосаф’ (Нас.), chwałazòp ’тс’ (Пятк. 2).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БО́ГУШ Францішак Ксаверый Міхал
(1.1.1746, Вількамірскі пав. Віленскага ваяв. — 4.4.1820),
філосаф, гісторык, тэолаг, пісьменнік ВКЛ. Скончыў Віленскую езуіцкую акадэмію. У якасці хатняга настаўніка быў з графам А.Тызенгаўзам у Германіі, Францыі, Італіі. Пасля адстаўкі Тызенгаўза (1780) жыў у Вільні, займаўся навук. дзейнасцю. Удзельнік Барскай канфедэрацыі, паўстання Т.Касцюшкі 1794, за што быў інтэрніраваны ў Смаленск. Апошнія гады жыў і працаваў у Варшаве. Удзельнічаў у рабоце Т-ва аматараў навукі, быў цэнзарам. Ганаровы чл. шматлікіх еўрап.навук.т-ваў. Аўтар твораў «Філосаф без рэлігіі» (1785), «Пра пачатак народа і мовы літоўскай» (1808), «Успаміны пра Антонія Тызенгаўза» (1820) і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДУ́ЛА Тадэвуш Іванавіч
(н. 14.9.1945, в. Хралы Астравецкага р-на Гродзенскай вобл.),
бел.філосаф. Д-рфілас.н. (1994). Скончыў БДУ (1971). Даследуе гісторыю філас. і грамадска-паліт. думкі, праблемы духоўнай культуры. Асн. працы: «Культура, філасофія і духоўны свет чалавека: Тэарэтыка-метадалагічны аспект» (1986), «Філасофія ў сістэме духоўнай культуры: Праблемы сацыяльнага функцыянавання» (1993) і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЗА́РАНКА Емяльян Кліментавіч
(17.7.1908, в. Узнікі Быхаўскага р-на Магілёўскай вобл. — 22.2.1988),
бел.філосаф. Д-рфілас.н. і праф. (1962). Скончыў Ленінградскі ун-т (1938). З 1950 прарэктар БДУ, у 1957—75 заг. кафедры Мінскага мед. ін-та. Даследаваў праблемы дыялектычнага матэрыялізму, сац. філасофіі і культуры. Аўтар прац «Развіццё Г.В.Пляханавым філасофіі марксізму» (1958), «Светапогляд М.В.Ламаносава» (1959) і інш.