метафі́зік, ‑а, м.
1. Паслядоўнік метафізікі; проціл. дыялектык.
2. Уст. Філосаф, які вывучае пытанні, што выходзяць за межы вопыту.
3. перан. Чалавек, схільны да абстрактных разважанняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)