pinafore [ˈpɪnəfɔ:] n. BrE фарту́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хварту́х м., обл., см. фарту́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ква́ртух ’фартух’ (Мат. Маг.). Гл. фартух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zapaska

ж. фартух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фартушо́к, ‑шка, м.

Памянш.-ласк. да фартух (у 1 знач.); невялікі фартух. Мы і дома пасабляем: Я падлогу падмятаю, Фартушок надзеўшы, Люда Мые ў тазіку пасуду. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apron [ˈeɪprən] n.

1. фарту́х

2. tech. пляцо́ўка для самалётаў пе́рад анга́рам

3. theatre авансцэ́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыпі́нда́ ’фартух’ (Нас., ТС), укр. припинда́ ’фартух’, ’хлеўчык, прыбудаваны да памяшкання’. Несумненна, да прыпіна́ць 1 (гл.), фіналь надае слову іранічна-экспрэсіўнае адценне (гл. ЕСУМ, 4, 575).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запырскаць чым‑н.; запэцкаць. Уплюхаць фартух у раствор гліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apron

[ˈeɪprən]

1.

n.

1) фарту́х, хварту́х -а́ m.

2) запо́на f. (у бры́чцы)

3) Theatr. авансцэ́на f.

4) пляцо́ўка пе́рад анга́рам

2.

v.

адзява́ць фарту́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нагру́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Невялікі фартух або частка фартуха, якая закрывае грудзі пры ядзе.

Дзіцячы н.

2. Частка конскай збруі, якую надзяваюць на грудзі каня.

3. Частка сярэдневяковых даспехаў у выглядзе шчытка або панцыра, які засцерагаў грудзі.

Рыцарскі н.

Засцерагальны н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)