дэзерці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Учыніць (учыняць) дэзерцірства.

Д. са сваёй часці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбашы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

Учыняць дэбошы; буяніць, скандаліць.

|| зак. надэбашы́рыць, -ру, -рыш, -рыць.

|| наз. дэбашы́рства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сверша́ть несов. здзяйсня́ць, рабі́ць, твары́ць; учыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святата́цтваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе; незак.

Кніжн. Учыняць святатацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбашы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Учыняць дэбошы; буяніць, скандаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Учыняць звадкі, займацца звадкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́чнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Учыняць склокі, займацца склокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учыню́ учы́нім
2-я ас. учы́ніш учы́ніце
3-я ас. учы́ніць учы́няць
Прошлы час
м. учыні́ў учыні́лі
ж. учыні́ла
н. учыні́ла
Загадны лад
2-я ас. учыні́ учыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час учыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учыня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да учыніцца.

2. Зал. да учыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узурпі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (кніжн.).

Учыніць (учыняць) незаконны захоп, прысваенне чаго-н. (улады, правоў).

|| наз. узурпа́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)