крен

1. мор. крэн, род. крэ́ну м., нахі́л, -лу м.;

2. перен. (уклон) крэн, род. крэ́ну м., ухі́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spad, ~u

м.

1. падзенне;

2. пакатасць; ухіл; нахіл; схіл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пахі́л м. bhang m -(e)s, -hänge; Gefälle n -s -, Nige f -, -n (схіл); Nigung f -, -en (ухіл, адхон)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

*Про́пад, про́падам у выразе прападзі ты пропадам! (ТСБМ). Параўн. рус. пропади ты про́падом, укр. про́па́д, про́падом ’тс’, польск. przepad ’страта залогу, закладу’, чэш. propad ’люк; правал’, серб.-харв. propȁd, славен. propàd ’заняпад, упадак’. Аддзеяслоўны дэрыват ад *propadǫ, *propasti. Гл. прапасці. Параўн. пропадзь, пропасць (гл.). Відаць, у спецыяльных значэннях незалежныя ўтварэнні ў розных славянскіх мовах (гл. Фасмер, 3, 376; ЕСУМ, 4, 599; Банькоўскі, 2, 883); Сной₂, 584 (рэканструюе *propadъ ’падзенне, ухіл’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

укло́н м.

1. ухі́л, -лу м.; (наклон) нахі́л, -лу м.; (склон) схіл, род. схі́лу м.; (дороги) пака́т, -ту м.; пака́тасць, -ці ж.;

стена́ дала́ большо́й укло́н сцяна́ дала́ вялі́кі ўхіл (нахі́л);

укло́ны железнодоро́жного пути́ пака́ты (пака́тасці) чыгу́начнага пуці́;

по́езд идёт под укло́н цягні́к ідзе́ з пака́ту;

2. полит. ухі́л, -лу м.;

ле́вый укло́н ле́вы ўхіл;

пра́вый укло́н пра́вы ўхіл;

3. (направление) ухі́л, -лу м.;

шко́ла с худо́жественным укло́ном шко́ла з маста́цкім ухі́лам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inschlag

m -s, -schläge

1) уда́р; папада́нне ў цэль (бомбы)

2) ухі́л

mit tchnischem ~ — з тэхні́чным ухі́лам

3) во́кладка; канве́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skłonność

ж. ухіл, схільнасць;

mieć skłonność do czego — мець схільнасць да чаго; быць схільным да чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popęd, ~u

м.

1. цяга; ухіл; схільнасць;

iść za ~em serca — слухацца голасу сэрца;

2. фіз. імпульс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загі́б м. разм., загі́н м. inknickung f -, -en, Knckung f (на паперы); Begung f -, -en, Krümmung f -, -en (выгіб, выгін);

2. перан. bweichung f -, -en (ухіл); Übersptzung f -, -en, Übergriff m -(e)s, -e (перагіб)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grade1 [greɪd] n.

1. я́касць, гату́нак;

low-grade oil на́фта ні́зкай я́касці;

a poor grade of rye дрэ́нны гату́нак жы́та

2. ступе́нь; ранг; узро́вень

3. AmE клас (у школе)

4. AmE адзна́ка;

You need good grades to go to college. Вам трэба мець добрыя адзнакі, каб паступіць у каледж.

5. AmE ухі́л (асабліва на дарозе або чыгунцы); пад’ём

make the grade дасягну́ць по́спеху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)