утры́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

übertréiben

* vt перабо́льшваць, утры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

утры́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад утрыраваць.

2. у знач. прым. Перабольшаны, скажоны давядзеннем чаго‑н. да крайнасці. Утрыраваныя факты. Утрыраваны вобраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрыраваць.

2. Перабольшванне, скажэнне ў выніку празмернага падкрэслівання чаго‑н. У.. [творчасці М. А. Чэхава] спалучаліся тэатральнасць, якая даходзіла амаль да утрыроўкі, да парадоксу, з незвычайнай пераканаўчай праўдзівасцю. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

überspítzen

vt

1) зана́дта завастра́ць

2) перан. перабо́льшваць, утры́раваць, перабіра́ць (у чым-н.); перагіна́ць па́лку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

overdo [ˌəʊvəˈdu:] v. (overdid, overdone)

1. перабо́льшваць, перавялі́чваць, утры́раваць

2. перастара́цца, перабіра́ць (ме́ру), перадава́ць;

Don’t overdo the salt in the soup! Не перасольвайце суп!

3. перава́рваць; перапяка́ць; перасма́жваць (пра мяса); перасква́рваць (пра сала); перапра́жваць (пра каву, семкі і да т.п.)

♦

overdo it/things ператамля́цца, перанапру́жвацца; перапрацо́ўваць; перабіра́ць ме́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)